در کنار کاج‌های چراغانی‌شده، حلقه‌های گل و جوراب‌های پشمی ساق‌بلند آویزان از شومینه، یک سنت جدید کریسمسی هم در سال‌های اخیر برای خود جایی باز کرده است: پوشیدن «پلیورهای زشت کریسمسی» که در طول دهه گذشته جای پایشان را در فرهنگ کریسمس حسابی محکم کرده‌اند.
این روزها انواع این پلیورهای پشمی را که معمولا در رنگ‌های مختلف قرمز، سفید و سبز موجودند و حداقل یکی از نقوش کریسمسی، از آدم برفی و تزیینات نوئل گرفته تا گوزن شمالی یا عصاهای آب‌نباتی روی آن‌ها خودنمایی می‌کنند، بر تن اغلب کسانی که این رویداد را جشن می‌گیرند، می‌بینیم.
این لباس مانند ریسه‌های کریسمس و کاغذ کادو به‌سرعت به بخشی جدانشدنی از این ایام تبدیل شده‌اند و همه جا دیده می‌شوند؛ از کاخ باکینگهام و بر تن کیت میدلتون گرفته تا ستاره‌های شبکه‌های اجتماعی. البته چنانچه سی‌ان‌ان می‌نویسد، مدت‌ها طول کشیده است تا این پلیورهای کریسمسی جایگاهشان را در میان سنت‌های کریسمس پیدا کنند.
این پلیورهای با سبک و ظاهر کریسمس در دهه ۱۹۵۰ و همزمان با تجاری شدن روزافزون تعطیلات و عید نوئل کم‌کم ظاهر شدند. البته این پلیورها که ابتدا «پلیورهای زنگوله‌ای» (Jingle Bell Sweaters) نامیده شدند، مثل امروز شیک نبودند و در بازار با استقبال گرمی مواجه نشدند و تازه در دهه ۱۹۸۰ بود که محبوبیت پیدا کردند.
این تغییر هم البته به لطف گسترش فرهنگ عامه و کمدین‌ها به وجود آمد و این پلیورها که با دانه‌های برف تزیین شده بودند و جذاب به حساب نمی‌آمدند اما شادی و خوشحالی را منعکس می‌کردند، در مهمانی‌های اداری و روز کریسمس استفاده شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با این حال این گرمی‌بازار مجدد زیاد طول نکشید و پلیور کریسمس در دهه ۱۹۹۰ بار دیگر محبوبیتش را از دست داد و به چیزی ازمدافتاده تبدیل شد که فقط بستگان سن‌وسال‌دار فکر می‌کردند باید آن‌ها را بپوشند یا هدیه بدهند. در آغاز هزاره سوم، این کالا به شکل گسترده‌ای ازمدافتاده و زشت به نظر می‌رسید.
اما اوایل دهه ۲۰۰۰ دوباره روح جدیدی در این محصول کریسمسی دمیده شد. برایان میلر، یکی از نویسندگان کتاب «آداب برگزاری مهمانی با تم پلیور کریسمس زشت: راهنمای قطعی برای اینکه ظاهرتان را زشت دربیاورید»، و بنیان‌گذار فروشگاه آنلاین پلیورهای زشت کریسمسی، در یک مصاحبه تلفنی به سی‌ان‌ان گفت که اولین دورهمایی با این تم لباس سال ۲۰۰۲ در ونکوور کانادا برگزار شد.
او می‌گوید: «گفتن اینکه چه چیزی باعث تغییر دیدگاه شد، دشوار است اما من فکر می‌کنم لحظه‌ای که کسی این لباس را به شیوه‌ای طنز به تن کرد، مردم جنبه‌های خنده‌دار آن را هم دیدند و فکر کردند این چیزی که ته کمد افتاده، به‌جای آن چیز وحشتناکی که هیچ‌کس نمی‌خواهدش، می‌تواند سرگرم‌کننده باشد.»
محبوبیت این پلیورهای زشت از آنجا به بعد روزبه‌روز بیشتر شد و در طول دهه بعد، این پلیورها به سنت جدید کریسمس تبدیل شدند و غول‌های صنعت مد با سنجیدن سلیقه مردم در تعطیلات هر سال، قفسه‌ها و سایت‌هایشان را با طرح‌های شیک این پلیورها پر کردند. حتی خانه‌های مد فاخر هم این موج را دنبال کردند؛ به طوری که سال ۲۰۰۷، استلا مک‌کارتنی یک ژاکت آلپاین با سبک خرس قطبی عرضه کرد. ژیوانشی در سال ۲۰۱۰ و دولچه و گابانا هم در سال بعد این سیاست را دنبال کردند.
سال ۲۰۱۲ نقطه عطفی برای پلیور زشت بود. سازمان خیریه بریتانیایی «نجات کودکان» (Save the Children) برای جمع‌آوری کمک مالی در کریسمس رویدادی راه‌اندازی کرد و مردم را تشویق کرد تا زشت‌ترین پلیورهایشان را بپوشند. روزنامه بریتانیایی تلگراف هم این کالا را به عنوان «موارد ضروری این فصل» توصیف کرد. در حالی که نیویورک‌تایمز گزارش داد که فروشگاه‌ها و میکده‌هایی با سبک پلیور کریسمس در سراسر ایالات متحده رونق گرفته‌اند. همزمان، روی این بافتنی‌ها تزئینات بیشتر و بیشتر، زنگوله‌ها و دیگر جزئیات اغراق‌شده هم ظاهر شدند و به اوج زشتی و خنده‌داری رسیدند.
سرانجام ظهور شبکه‌های اجتماعی هم به محبوبیت این پلیورهای زشت افزود و کاری را به جایی رساند که ما امروز وارد این رقابت شده‌ایم که عشقمان به پلیورهای کریسمسی را در شبکه‌های اجتماعی هم نشان دهیم.
